2 Ocak 2010 Cumartesi

eau de memory!


Büyükada 1982 yazı...




Taa çocukluğun gizli bahçelerinden geliyor, incir yaprağı yere düşmüş, ezilmiş, toprakla ve betonla karışmış üzerine de biraz güneşin kokusunu giymiş v işte böyle olmuş. benim senelerdir arayıp da işte bu dediğim incir kokusu! ıslak, nemli hafif deforme olmuş incir. Büyüdüğüm bahçenin kokusu, büyükada'da ezilmiş, çığlık atan incirler, seneler sonra jo malone'un Abdi İpekçi deki dükkanında karşıma çıktı. artık çantamdan eksilmiyor. Jo Malone gururla sunar sunar: wild fig&cassis

KOKUNUN RENGİ: asker yeşili

KOKUNUN DESENİ: incir yaprağının keçemsi kadifesi

KOKUNUN SESİ: rüzgarı eserken çimenlerin birbirlerine çarparak çıkardıkları derin sessizlik

KOKU BANA KİMİ VE NEYİ HATIRLATİYOR?: çocukluğumu ve dalgaların köpüklerini



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder